Hayatın Meyi

Yağmur yağdı, damla düştü.

Bitki emdi; çiçek açtı, buğday oldu.

Ağaç emdi; yaprak oldu, meyve oldu,

Toprak emdi; pınar oldu, dere oldu

Canlı içti; cana can oldu.

Denizde dalga oldu.

Güneş açtı, kıpırdadı buhar oldu

Gökyüzünde pamuk gibi bulut oldu.

Yeri geldi, ol dendi yağmur oldu, dolu oldu, kar oldu

Eninde sonunda su oldu.

Doğaya hayat, canlıya can oldu.

Gibi Gibi

 

Karanlığın içinden ışık gibi,

Issızlığın içinde melodi gibi,

Yalnızlığa dost gibi,

Mutluluğa pınar gibi,

Eser bahar gibi,

Tebessümü gül gibi.

Martı

Kondu konacak, konamıyor.

Yarışırcasına araba vapuruyla,

Kanat çırpıyor bir sağa, bir sola.

Dans ediyor adeta, vapurla martı.

                                *

Bir yanda motor gümbürtüsü, bir yanda rüzgâr,

Bir yanda şehrin ışıkları, bir yanda yakamoz.

Körfez üstünde araba vapuru içinde, tutsak biz,

Bizle, oyun oynayan martı.

                                 *

Işık vuruyor üstüne pruvadan,

Flaşlar patlıyor gecenin sessizliğini bozan.

Sahnede dans edercesine süzülüyor,

Kondu konacak, konamıyor martı.

Sen

Yine uykusuz bir gece

Karanlıktaki sessizliği panjurun tıkırtıları bozuyor

Dışarıda rüzgâr, ruhumda fırtına

İçim girdap gibi

Düşünceler sağdan sola savruluyor

Tıpkı uçuşan yapraklar gibi

Bir tek sen ayaktasın, gel bana tutun der gibi.