İtalya Roma İmparatorluğu'na 1800 yıldan fazla ev sahipliği yapmış, topraklarında M.Ö.8000 yılına uzanan yerleşimleri barındıran; havası tarih ve kültür kokan yılda yaklaşık 50 milyon turisti ağırlayan dünyanın en önemli turizm merkezlerinden biridir.
2002 yılında Prag-Çek Cumhuriyeti'ne kardeşimle gerçekleştirdiğimiz ilk yurtdışı seyahatinden 4 yıl sonra, 2006 yılı Haziran ayında bir haftalık İtalya turuna yine kardeşim ile beraber çıktım.
 |
| Malpenza Havaalanı |
THY'nin İstanbul-Milano seferini yapan uçağımız, Milano yakınlarındaki Malpenza Uluslararası Havaalanına 3 saatlik bir uçuş süresi sonunda öğleye doğru indi.
SETUR ile gerçekleştirdiğimiz bu turda 18 kişi idik. Bavullarımızı bizi bekleyen midibüse yerleştirdikten sonra Milano yanından geçen otobandan ilk durağımız Verona'ya doğru yol almaya başladık.
Milano yanından geçen otoyolda ilk başlarda trafik oldukça sıkışıktı. Aynı Türkiye'deki gibi.
İtalyanlar da bizim gibi araba kullanıyor. Korna sesleri, kamyonların orta şeritten gitmesi ve motorsikletlilerin -özellikle Roma'da çok gördüm- araçların arasında slalom yapması. Öyle ki; arabaların kırmızı ışıkta durdukları yer yaya geçidi çizgisinden en az 3 metre geride.
Bakmayın güldüğüme gözlerimden yorgunluk akıyordu.
İzmir'den 22:00 uçağı ile İstanbul'a geldik. İç hatlardan dış hatlara gidip, orada sabahladık desem yeridir. Zira Milano uçağı sabah saat 7:30'da ve biz evrakları SETUR'un Dış Hatlar ofisinden saat 5:30'da alacaktık. Bekleme salonundaki koltuklar da mindersizdi. Sabaha kadar buz kestik, haliyle uyuyamadık.
 |
| Bergamo dış kısımları |
İtalya'da bazı otoyollar üzerinde; Autogrill firmasının işlettiği, benzinliklerin yanında market-büfe-tuvalet karışımı işletmeler var. Lavaboya gitmek için mutlaka marketin içine girmeniz ve çıkarken de marketin içini dolaşmanız gerekiyor. İyi taktik. Öyle ki; alışveriş yapmasanız dahi sırada bekliyorsunuz. Kasiyerin yanından ancak eliniz boş geçebiliyorsunuz.
Brescia yakınlarındaki "Katı Atık Enerji Tesisi"nde Brescia ve civar yerlerden toplanan evsel katı atıkların yakılması ile elde edilen elektrik enerjisi Brescia şehrinin ihtiyacını karşılıyor.
Dikkatimi çeken; bu ve benzeri birçok işletmeyi yol boyunca geçtik. Ancak, bahçesi bakımsız ve anlamsız yığınlarla dolu bir tane bile işletme gözüme çarpmadı.
Brescia şehri bilimsel araştırma merkezlerinden biridir.
Verona'ya varmadan önce tur midibüsümüz Garda Gölü "Lago di Garda" kıyısında kurulu Sirmione kasabasına uğradı. Burası bizim sahil kasabalarımıza benziyor.
Zenginlerin ve Avrupa jet sosyetesinin göl etrafında malikaneleri var. Buradayken çok ilginç birşey oldu. Rehberimizi başka turun rehberi aradı. Turistlerden biri gölün derinliğini merak etmiş:) Bizim rehber de şaşırdı kaldı. Metreyle ölçecek sanki :))
Garda Gölü, kuzeydeki Po Ovasını besleyen italya'nın en büyük nehri olan
Po'ya akmaktadır.
 |
| Sirmione - Garda Gölü |
 |
| Lago di Garda |
Verona'da yerleşim M.Ö. 1500 yıllarına kadar dayanıyor. Galyalılar ve Venetler M.Ö. 1. yy.'a kadar hüküm sürüyor. Bu tarihten itibaren Roma hükümdarlığına giriyor. Batı Roma 470 yılında yıkılınca, Kuzey bölgeler sahipsiz kalıyor. Verona taraflarında 800 yılına kadar Germenler hüküm sürer. Pagan olan Germenlerin 9.yy.'da atılması ile şehir tekrar hristanlığa dönüyor ve şehirde yapılaşmaya hız veriliyor. Tarım ve hayvancılık geliştiriliyor.
Verona şehri Adige Irmağı etrafına kurulmuştur.
Verona'nın en önemli köprüsü, Adige Irmağı üzerine yapılmış olan Pietra'dır.
Verona'nın kuşkusuz en önemli tarihi yapılarından biri de Klasik Roma İmparatorluğu döneminde M.Ö.30 yılında yapılan "Arena"dır.
Günümüzde de tiyatro ve opera festivallerine ev sahipliği yapmaktadır.
William Shekespeare'in "
Romeo ve Juliet" adlı trajik aşk hikayesini oyunlaştırdığı eserini bilmeyenimiz yoktur. Shekespeare'in oyunları hep İtalya'da geçer.
Bu oyun; Verona'nın iki düşman ailesinin gençleri arasında geçen trajik aşk hikayesini betimlemektedir. Juliet'in ailesi papa yanlısı iken, Romeo'nun ailesi papalığa karşıdır. Bu oyunun en çarpıcı sahnesi ise Romeo ile Juliet arasında balkonda geçer.
Juliet Evi'nin avluya giriş kısmındaki duvar çeşitli milletlerden insanların evlenme dileklerini içeren kağıt parçacıkları ile dolu. Bizdeki dilek ağacı misali.
Söylemeye gerek yok, hınca hınç turist ile dolu.
Verona'daki gezimiz yaklaşık 4 saat sürdü. İtalya'nın bu tarihi kuzey şehrindeki fotoğrafları aşağıdaki slayt gösterisinde bulabilirisiniz.
Devam Edecek...2. Bölümde Venedik'teyiz...
Floransa Rönesans'ın ve Michelangelo'nun dantel gibi süslediği şehir. Leonardo da vinci ve Dante gibi sanatçıların eserleri de Arno Nehri kıyısına kurulmuş olan Floransa'yı süslemekte. Floransa'nın en önemli ailelerinden Medici ailesinin siyasi ve maddi etkinliğinde (13.yy ve 17.yy arasında,) Floransa; kültür ve ekonomik alanda gelişerek Avrupa Rönesansında önemli bir yere oturmuştur. Venedik'i arkada bırakarak 280 km. uzaktaki Floransa'ya, Pisa turunu da gerçekleştirdikten sonra akşamüstü varıyoruz. Oldukça eski bir binadan otele dönüştürülen otelimize yerleşiyor ve kendimizi hemen Floransa sokaklarına atıyoruz. Eski şehrin sokakları dar ve kalabalık. Arabalar sokak üstüne park edilmiş. Yürürken "İstanbul" adlı bir Türk kebapçının önünden geçiyoruz. İçerdekilere merhaba diyoruz. Yemek davetlerini kabul etmiyoruz. Zira akşam Duomo etrafındaki restoranların birinde topluca Floransa bifteği yiyeceğiz. Otelden sadece 10 dakika sonra kendimizi Santa Maria del Fiore katedraline önünde buluyoruz. Katedral önü kalabalık mı kalabalık. Ayrıca bulunduğu alan o kadar dar ve katedral o kadar devasa ki, katedrali fotoğraf kadrajına sığdıramıyoruz. 1296 yılında Arnolfo di Cambio'nun yapımına başladığı ve 1436 yılında Filippo Brunelleschi tarafından bitirilen Katedralin yapımında, İtalyan bayrağının renklerini simgeleyen; geometrik desenli beyaz (Carrara'dan), kırmızı (Siena'dan) ve yeşil (Prato'dan) mermerler kullanılmış. 
Katedralin hemen karşısındaki San Giovanni Vaftizhanesi 'nin bronz kapıları Lorenzo Ghiberti'nin eseridir ve Michelangelo tarafından Rönesansın başlangıcı olarak gösterildiğinden "Cennetin Kapıları" olarakta adlandırılır. 
121 adacık ve bunları birbirine bağlayan 400'den fazla köprüsü, müzeleri, sarayları, bazilikaları ve gondolları ile bir açık hava müzesi. 
Kulenin önünde uzanan Marciana Kütüphanesi ve sağ kısımda Dükalık Sarayı ile San Marco Meydanı San Marco Bazilika'sını da barındırır.
Kuşkusuz en önemli köprülerden biri Canal Grande üzerindeki dört köprüden en eski olan "Ponte Rialto", Rialto Köprüsüdür. Elimdeki dondurmalardan birisi fotoyu çekenin :)
Venedik'e gidipte gondola binmemek olmaz. Orada bile sıra var. Öyleki; rehberimiz önceden rezervasyon yaptırmasına rağmen 10 dakika bekledikten sonra gondollara binebildik. Yarım saatlik tur kişi başı 20 € idi. Kimi zaman kanal o kadar daralıyor ki, iki gondol neredeyse birbirine sürtüyor. Bazen gondolcular Napoliten şarkılar söylüyorlar, ama gerçekte Napoliten şarkılar bu bölgeye ait değil ! Napoli yöresinin aşk yüklü şarkılardan en ünlüsü O sole mio ( Oh, Benim Güneşim)'dir. 
İç çekiş köprüsü adıyla anılan köprü; sol taraftaki Dükalık Sarayında mahkemeye çıkarılıp mahküm edilen mahkümların sağdaki hapishaneye götürülürken, son defa dış dünyaya baktıkları yer olması nedeniyle bu adla anılmaktadır.
