20 Nisan 2011 Çarşamba

Tik Tak Tik Tak

Güneş apartmanların arasından yükseliyor. Hava bulutlu ama ılıman. İnsanlar uykularından uyanmış yollara dökülmüş yine. Kimi işe, kimi okula, kimi de işini görmeye gidiyor. Duraklar kalabalık mı kalabalık; kimi gelmeyen otobüse söyleniyor kimi umursamaz şekilde gelecek otobüsü bekliyor, kimi de sabah sabah yakmış sigarasını artık keyif mi yapıyor yoksa hayatına mı sövüyor kim bilir? Ana cadde yanında bir grup, belli ki gelecek personel servisini bekliyor. Toplaşmış konuşuyorlar; ellerde poğaça, gevrek poşetleri. Servis gelse de kahvaltılar yense. Otobüsler geliyor arka arkaya. Bir binme telaşı alıyor insanları. Bazı otobüsler balık istifi, el mahkum işe yetişilecek. Bir öğrenci servisi duruyor az ileride; elleriyle sıkı sıkı defter, kitabını tututan öğrenciler biniyor bu sefer minibüse. İşte personel servisi de geldi. Poğaçalı gevrekli hanımlar beyler de bindi sonunda servise. Korna sesleri motor gürültüleri belli zaman sonra yerini belli bir durgunluğa bırakıyor.

Tik tak tik tak.

Güneş tepenin ardından bir kış günü batmaya başlarken önce servislerinden dökülüyor öğrenciler. Kiminin üstü başı dağılmış, kravatlar çıkarılmış gömlekler fora. Yorucu bir günün ardından eve varılacak dersler yapılacak. Otobüsler vızır vızır, duraklarda binenler de inenler de bir telaş içersinde. Derken personel servisleri sırayı alıyor. Sabahki sohbetten eser yok bu sefer, servisten vedalaşıp inen hızlı adımlarla evin, marketin veya fırının yolunu tutuyor. Ismarlanan bir ekmeğin, akşam yapılacak yemeğin derdine düşüyor insanlar.

Tik tak tik tak.

Karanlık bastırıyor, evlerde yemekler yenmiş televizyonlar açılmış. Yeni bir dizi, bir haber, müzik veya magazin programı salonu kaplıyor. Kahveler çaylar içiliyor, çekirdek çiğdem yeniyor. Ve gece. Şehir uykuya dalmış. Tek tek evlerin ışıkları yanık. Bir günün yorgunluğunu atmaya çalışıyor insanlar. Yoldan tek tük araç geçiyor. Bazen bir ambülans gecenin sessizliğini bozuyor.

Tik tak tik tak.

Güneş apartmanların arasından yükseliyor. Hava bulutlu ama…

Tik tak tik tak.

Zaman devinimde. Her güne aynı başlayıp da, karşılaştığı olaylar farklı sadece insanın. Yaşadıkları farklı. Yoksa insan yine uyanıyor, yine işe okula gidiyor, iş okul bitince yine eve geliyor. Temel aynı yani. Ayrıntılar yaşamın gizini ortaya çıkartıyor.

Tik tak tik tak.

Zaman devinimde. Hayat da öyle.

Hiç yorum yok:

BUMERANG üyesi

Bumerang - Yazarkafe